Wadlopen
Een onverwachte sensatie, zo dichtbij de bewoonde wereld. Eindeloos zwerven over het wad bij laag water. Je kunt ervoor kiezen vanaf Wieringen te voet het wad op de gaan en langs de kust te trekken. Of je stapt op een voor dit doel georganiseerde boot om je vanuit de haven van Den Oever een stukje te laten varen tot de rand van de vaargeul, om vervolgens op het Wad te worden afgezet. Deze fantastische tocht is ook exclusief met je eigen gezelschap te boeken.
Dichtbij werelderfgoed de Waddenzee
Meer gevoel met het Wad kun je niet krijgen. Onder leiding van een ervaren gids geniet je van de rijkdom van de Waddenzee. Eindeloos lopen in volkomen stilte (uiteraard afhankelijk van je gezelschap, want het geluid draagt ver over het Wad). Genieten van wolkenpartijen, eindeloze vergezichten, een diversiteit aan waddenvogels. Wadlopen is ondanks de fysieke inspanning, volledig tot rust komen.
Het Wad bij Wieringen, elke dag anders
Artikel Haarlems Dagblad, 9 juli 2011
“De zeehonden houden gepaste afstand vandaag. Het is maandag op het wad, de dag na het Rondje Texel. Grote drukte op het water: dan kiezen de zeehonden voor een zandbankje verderop, vertelt Coen de Groot. Coen is vandaag onze gids op het wad bij Wieringen. Jazeker, ook hier kun je wadlopen. Dagelijks organiseert de familie De Groot wandelingen over het wad. Vertrek met de boot vanuit Den Oever en na een tochtje door de Waddenzee word je afgezet op de zandplaat voor Wieringen. Vandaar is het anderhalf uur terug naar de kust.
Coens ouders, Marian en Ton de Groot, begonnen ermee omdat ze het er zelf zo leuk vonden op het wad. Dat is nu zestien jaar geleden. Met hun boot lagen ze er zelf regelmatig te dobberen, op de grens van zee en zandbank. Ze hadden net hun boerderij aan de Gemeenelandseweg gekocht, die ze omvormden tot een onderneming die van alles organiseert op het gebied van recreatie bij en op de zee.
Wadlopen bij Wieringen is wel wat anders dan de ‘grote oversteek’ die je vanuit Friesland kunt maken. Daar loop je bij laag water naar een Waddeneiland. Maar dat is een onderneming die je beter niet ongetraind kun doen, je bent vele uren onderweg en het is loodzwaar. Op de zandplaat voor Wieringen valt het wat betreft zwaarte wel mee. Langs de zeelijn is het zand stevig en stapt het lekker weg. Met oude gympen aan sop je lekker door het natte zand. Pas als we richting kust lopen wordt het even pittig. De laatste kilometers pakken zwaar uit omdat het wad richting land zompiger wordt. Je zakt al snel tot je enkels weg.
Wadlopen is een prestatie leveren
Maar zo heb je wel het gevoel dat je een prestatie geleverd hebt als je, tot je knieën onder de modder, de dijk bereikt. En dat vinden wandelaars ook prettig, vertelt Coen: „Na afloop kunnen de mensen zeggen dat ze toch even iets hebben neergezet.’‘
Het begint allemaal met een boottocht, vanuit de haven van Den Oever, waar je op zaterdagmorgen de meest verse vis kunt kopen, direct uit de netten van de vissers. De tocht gaat langs de lepelaarkolonie net buiten de haven Den Oever. Even verder zetten we voet op het wad. Werelderfgoed wel te verstaan, en daarom is het niet zomaar voor iedereen toegankelijk.
De zandplaat voor de kustlijn van Wieringen is toch vrij nieuw. In vroeger dagen was de plek waar we nu lopen wel zeven meter diep. Door de Afsluitdijk, die in 1932 werd voltooid, veranderde dat. Opgespoten zand slaat af en komt terecht voor Wieringen. De zandbank groeit nog steeds.
Het wad blijft je verrassen, zegt Coen: „Het is elke dag anders, en dat is ook het mooie eraan.’’ Hij heeft een verhaal bij alles wat we er aantreffen. Krabben bijvoorbeeld, we vinden vooral dode. Logisch, als het eb wordt wandelen de krabben met het water mee, richting zee. De krabben die der dagen zat zijn, blijven achter en zijn een delicatesse voor de scholeksters die de karkassen achterlaten voor de golven of de wandelaars. Je vind oesters, die verraderlijk rechtop staan in het zand, met een scherp randje naar boven. Daarom moet je ook altijd schoeisel aantrekken, want aan een oester kun je je akelig verwonden. Trouwens, je kunt ook een maaltje mosselen bij elkaar scharrelen. Nee, die krijg je zomaar niet open. „Weet je hoe vogels dat doen?’’ vraagt Coen aan de kinderen die meelopen. „Die vliegen naar de dijk, laten hem daar van grote hoogte kapot vallen.’‘
De Groot heeft dagelijks een waddentocht. Vaak gaat het om groepen, maar individuele wandelaars kunnen zich altijd aansluiten. Wel even bellen van tevoren. Op woensdag wordt gelopen met ieder die langskomt. Tijdstip is afhankelijk van het moment dat het laag water is.”